9 Temmuz 2010 Cuma


Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba.Eşyaları taşıyayım,göreve başlıyayım,tekrar evi yerleştireyim derken yazacak zamanım kalmadı.Gelir gelmez göreve başladım yeni bir çevre yeni bir iklim yeni bir coğrafya... çok sarsıldım özetim bu... Fethiye'yi çok özlüyorum. Cennetten kovulmak gibi bir şey bu yaşadığım,umarım zamanla alışırım çünkü bitirmek zorunda olduğum üç koca yılım var.....

Neyse yukarıdaki bebeklerden başlıyalım.Bunlar Damal Bebekleri . Ardahan'ın Damal ilçesinde üretiliyor. Hepsi el yapımı. Aşağıdaki bayan ise gerçek Damal kadını çok eskiden böyle giyinirlermiş.Geçen pazar görevli gitmiştim orada resimledim.



Damal'a gitmemizin sebebi her yıl Haziran-Temmuz ayı ortasında beliren ATATÜRK'ün gölgesinde gerçekleştirilen festivaldi.Görevli gittim ama hiç te şikayetçi değildim. tüm gün güneşin altında ayakta beklememi gördüğüm bu manzara unutturdu. O anı ifade etmek çok zor. Zaten aşağıdaki resimler herşeyi anlatıyor.Gölge belirmeye başladığında herşeyi unuttum dedim ya ifade etmek çok zor. Ama sanırım Atatürk'e dinsiz diyenlere ALLAH 'ın en güzel cevabı....