Dondum kaldım yazını okuyunca, çok ama çok üzüldüm... Benim Bıdıkın annesi de kazaya kurban gitmişti, Bıdıkta bahçeden kaçacak diye aklım çıkıyor, gerçi bizim burada çok araba yok ama... Yaaa, ne desem ki şimdi sana, bunun tesellisi yok ki :((
arkadaşım, üzüntünün boyutunu anlayamam sadece anlamaya çalışırım:((( benim de iki köpeğim var ve bazı insanlar o kadar iğrenç ki (hayvan demek istemiyorum ben çünkü hayvanlar bilerek ve isteyerek hiçbir canlının canını yakmaz, bu tip insanlara hayvan demek, hayvanlara hakaret olur) karşılarındakinin de bir can olduğunu önemsemiyorlar. geçen sene bir sokak köpeğine gözümüzün önünde, yolun kenarında duran köpeğe, direksiyonu kırıp özellikle çarptı biri:(((( o gün bu gündür ben de panik halindeyim, dikkat ediyorum da bazıları yolda kedi köpek görünce hızlarını hiç kesmiyorlar:(((
canım arkadaşım, sana ne desem bilmiyorum, ne desem teselli olmaz biliyorum, giden geri gelmez, çarpan senin içinin nasıl acıdığını bilmez ama inşallah onun da içi senin kadar acır.......
İyi ki senin yanında olmamış kızım. Benim gözümün önünde minibüs köpeciğin birini yarı beline kadar ezdi. Kucağımda kan revan içinde ağlayan hayvanla veterinere nasıl vardık bilmiyorum. Kurtaramadık tabii.Uyuttu hemen veteriner. Çok acıklı oluyor bu durumlar. Fevkalâde güzel bir köpekmiş. Çok içim acıdı inan. İnsan böyle olunca hayvan beslemekten kaçınır oluyor. Kaybetmek korkusu ile geçiyor hergün. Ne diyeyim, ''çok üzülme e mi?'' demekten başka. Sevgiler.
Çok üzüldüm ama gerçekten yürekten üzüldüm. Ama sevgili Colette'nin dediği gibi artık o bir melek. Acının ne kadar büyük olduğunu anlayabiliyorum. Hayatımıza dahil ettiğimiz canlar ailemizin bir üyesinden farksız oluyor. Kimi zaman kimi insancıklardan çok daha değerliler benim gözümde.
okuyan hala aklımda her gün adı geçiyor desem inanır mısın ... belli bir zaman sonra kedi köpek gibi değil kendinden bir parça gibi görmeye başlıyorsun en zor yanı bu işte bir parçanın yitip gitmesi...
OKUYUNCA GÖZLERİME İNANAMADIM..
YanıtlaSilArayamıyorum çünkü sesini duyarsam kendime hakim olamam, biliyorum çok zor ama güçlü olmak zorundasın.
Dondum kaldım yazını okuyunca, çok ama çok üzüldüm... Benim Bıdıkın annesi de kazaya kurban gitmişti, Bıdıkta bahçeden kaçacak diye aklım çıkıyor, gerçi bizim burada çok araba yok ama... Yaaa, ne desem ki şimdi sana, bunun tesellisi yok ki :((
YanıtlaSilarkadaşım, üzüntünün boyutunu anlayamam sadece anlamaya çalışırım:((( benim de iki köpeğim var ve bazı insanlar o kadar iğrenç ki (hayvan demek istemiyorum ben çünkü hayvanlar bilerek ve isteyerek hiçbir canlının canını yakmaz, bu tip insanlara hayvan demek, hayvanlara hakaret olur) karşılarındakinin de bir can olduğunu önemsemiyorlar. geçen sene bir sokak köpeğine gözümüzün önünde, yolun kenarında duran köpeğe, direksiyonu kırıp özellikle çarptı biri:((((
YanıtlaSilo gün bu gündür ben de panik halindeyim, dikkat ediyorum da bazıları yolda kedi köpek görünce hızlarını hiç kesmiyorlar:(((
canım arkadaşım, sana ne desem bilmiyorum, ne desem teselli olmaz biliyorum, giden geri gelmez, çarpan senin içinin nasıl acıdığını bilmez ama inşallah onun da içi senin kadar acır.......
Çok büyük bir acı olduğunu biliyorum. Sevginizle, mutlu olarak yaşadı, bu şekilde ayrılması çok üzücü..Allah sabırlar versin.
YanıtlaSilçok sağolun arkadaşlar canım çok yanıyor sürücü durup bakmamış bile ne diyeyim .....
YanıtlaSilİyi ki senin yanında olmamış kızım. Benim gözümün önünde minibüs köpeciğin birini yarı beline kadar ezdi. Kucağımda kan revan içinde ağlayan hayvanla veterinere nasıl vardık bilmiyorum. Kurtaramadık tabii.Uyuttu hemen veteriner. Çok acıklı oluyor bu durumlar.
YanıtlaSilFevkalâde güzel bir köpekmiş. Çok içim acıdı inan. İnsan böyle olunca hayvan beslemekten kaçınır oluyor. Kaybetmek korkusu ile geçiyor hergün.
Ne diyeyim, ''çok üzülme e mi?''
demekten başka. Sevgiler.
Çok üzüldüm inanın :( o şimdi bir melek gökyüzünde...
YanıtlaSilçok üzücü evet hala insanın için titretiyor...
YanıtlaSilÇok üzüldüm ama gerçekten yürekten üzüldüm. Ama sevgili Colette'nin dediği gibi artık o bir melek. Acının ne kadar büyük olduğunu anlayabiliyorum.
YanıtlaSilHayatımıza dahil ettiğimiz canlar ailemizin bir üyesinden farksız oluyor. Kimi zaman kimi insancıklardan çok daha değerliler benim gözümde.
okuyan hala aklımda her gün adı geçiyor desem inanır mısın ... belli bir zaman sonra kedi köpek gibi değil kendinden bir parça gibi görmeye başlıyorsun en zor yanı bu işte bir parçanın yitip gitmesi...
YanıtlaSilhaklısın, yokluğuna alışmak çok zor ama onlar günahsız varlıklar... o yüzden huzur içinde olduğunu düşün...
YanıtlaSil