Günlerden Bir Pazardı...

Fethiye' de henüz Ardahan 'ın adı bile aklımdan geçmezken yaptığım boyama meyvelik.Bugün maç görevinde bitse de gitsek diye hayıflanırken aklıma düştü.Eve gelri gelmez resimledim.

Bu ahşap askıyı da Fethiye' den almıştık. Fil figürünü çok sevdiğim için yarım elma'm bunu yeni evim için hediye etmişti. Güle güle kullan derken içimiz nasılda burkulmuştu çünkü ondan ayrı güle güle kullanabileceğim hiç bir şey yok gibiydi. Şimdi alıştım diyorum gelir geçer diyorum ama ne yapsam boş bir yerde tıkanıp kalıyorum ve şimdi pencereme düşen kara inat günlük güneşlik bir akdeniz sabahına uyanıp hepsi rüyaymış demek istiyorum....

Evet bu aşağıda gördüğünüz atkıları çok iyi resimleyemedim ama dut ip ya da koza ipleri Fethiye'den aldım tanesi 1.5 lira ama Ardahan dan aldığım kırmızı dut ip 4 liraydı.Açıklama her zaman aynı; kargo parası. Ben inadım inat dedim bir şey almıyorum buradan elimden geldiğince. İsteyen itiraz etsin ama gerçekten buranın geçim kaynağı asker,polis ve öğretmen. neyse moralimi daha fazla sinirlendirmeden başka dala atlayayım. geçen cuma kargom geldi içinde beni bir ay kadar oyalayacak incik boncuk var yani yeni takılar yolda napalım kış geceleri malum kestaneyle mısırla tv yle nereye kadar :)

Atkıları boğazlı kazaklarımın üstüne atıp büroda da fular gibi kullanıyorum ama dışarıda da epeyce soğuktan koruyor.Şimdi elimde aylardır sürünen böyle şalımsı atkımsı bir örgüm var rengini sevdim ama ince yünden ördüğüm için epey vaktimi aldı. Kış bitmeden tamamlamam lazım. kendimi şartlandırdım haftaya resimleyip yayınlamak için :) Kendimi bu işlere iyice kaptırdım şark görevi biterken bir araba dolusu eşyam olacak :)